پاسخ به : داوری عجیب و مضحکانه ژورنال علمی پژوهشی

[مسعود]

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان گرامی
متأسفانه دغدغه چاپ مقاله و بهره گیری از آن برای مصاحبه دکتری، فارغ التحصیلی یا ارتقای علمی سبب شده شاهد اتفاقات تلخی در این زمینه باشیم.
بنده پارسال یه تحقیقی رو در زمینه مجلات حوزه زبان و ادبیات آغاز کردم و خواستم مجلات این حوزه را با آیین نامه مجلات علمی مصوب وزارت عتف تطبیق بدم. پس از اتمام کار با چند تن از دوستان هیئت علمی که مشورت کردم خیلی مخالفت کردند و گفتند انتشار این نتایج یعنی نابودی مطلق آینده من و به انتظار نشستن برای ارتقای دیگران و در جا زدن من.
یکی از بندهای آیین نامه (7-2-1) میگه سردبیر حتما باید استاد تمام باشد امّا (اگرچه بنده این امر را ظلم به سایر اعضای هیئت علمی می دانم) چندین مجله معتبر داریم که همین الان سردبیر آنها دانشیار است و این یعنی مخالفت با متن صریح آیین نامه مصوب نشریات (به عنوان مثال نشریه ادب عربی تهران- دراسات فی تعلیم اللغه العربیه و تعلمها شیراز- مطالعات زبان و گویش های غرب ایران).
بند 7-3-4 اعلان رسمی می کند که هر عضو گروه دبیران با مرتبه استادی تنها می تواند در 5 نشریه و با مرتبه دانشیاری می تواند در 3 نشریه عضو باشد اما بنده حاضرم مواردی را معرفی کنم که عضو هیئت تحریریه 12 مجله هستند و هیچ اتفاقی نیفتاده است چون هیئت نظارتی از جانب وزارت محترم عتف بر این موارد اصلا نظارت نمی کند وگرنه با یک جستجوی ساده مشخص خواهد شد چرا دانشجویان زور می زنند تا با برخی اساتید خاص رساله بردارند.
بند 7-1-8 نیز صراحتا اعلام می کند که حداقل 70 درصد از مقالات چاپ شده در مجله نیز از نویسندگان خارج از مؤسسه یا مرکز آموزشی صاحب امتیاز مجله باشد، آیا این امور واقعا رعایت می شود تا خدای ناکرده حق الطالب (دانشجو) ضایع نگردد.
جا دارد از عزیزان وزارت علوم خواسته شود به این گونه امور توجه ویژه ای داشته باشند تا کار از روند کدخدابازی بیرون آمده و روال علمی داشته باشد.
همچنین مجلات در تیتر مقالات چاپ شده، دو عنوان کاملا کلیشه ای و مضحک با عنوان تاریخ ارسال و تاریخ پذیرش درج می کنند که کاملا کذب محض هستند و داریم مقالاتی که بعد از 5 سال هنوز هم اندر خم یک کوچه اند
با تقدیم احترام