ضریب تاثیر مجلات isi › انجمن ها › بررسی اعتبار ژورنال ها › Sustainability
این موضوع شامل 49 پاسخ ، و دارای 2 کاربر است ، و آخرین بار توسط سیدمحمدرضا موسوی پور در 2 ماه, 3 هفته پیش بروز شده است.
-
نویسندهنوشته ها
-
بدون ناماین مجله با دریافت 6 میلیون تومان(1500 فرانک سوئیس)هر مقاله ای را به چاپ میرساند
ISSN:20711050
Saeed Sayfzadehبا سلام
به نظر شما نشریاتی که همه نویسنده هایشون مثلا هندی یا چینی{غیر ایرانی} هستن معتبرن؟
به نظر شما نشریاتی که از نویسنده ها بابت انتشار رایگان مقالاتشون مبلغ میگیرن نا معتبرن؟اینکه نشریات بدون بررسی معتبر یا نا معتبر/ جعلی شناخته میشن جای تاسف داره.
اینکه نشریات دارای
-روند سریع داوری
– مبلغ برای انتشار رایگان
– ۲ یو آر ال یا سایت
– موضوعات متنوع یا multidisciplinary
– نویسنده های ایرانی
-فراخوان یا call for paper و …باشد دلیل جعلی بودن یا کم / بی اعتبار بودنش نیست.نمونه موردی۱: نشریه SUSTAINABILITY 2071-1050 با ضریب تاثیر ۱.۸ که نامه پذیرشش توسط اشخاص یا موسسات جعل شده و بین دانشگاه ها برای نمره یا رزومه پخش شده که حتی دانشجو های بنده در عرض ۱ هفته نامه پذیرش این نشریه را برای مقاله ای آوردن که هنوز چکیدش هم ترجمه نشده. از سوی دیگه دانشگاه هم این نشریه رو بدون بررسی در لیست انتظار سیاه قرار داده.
نمونه موردی ۲: نشریه APPLIED ECOLOGY AND ENVIRONMENTAL RESEARCH که ۲ تا یو آر ال داره http://www.ecology.kee[dot]hu/ و http://www.aloki[dot]hu که بدون بررسی در لیست انتظار نشریات جعلی قرار گرفته.پس تا مطمعن نشدیم نظرمون را خبری اضحار نکنیم.
با سپاس از مدیر محترم
محمد قدسیناشر MDPI یکی از موفق ترین ناشران اوپن تکست در طی چند سال گذشته بوده به طوری که به تعداد 37 مجله از مجموع حدود 120 مجله ان در ایندکس WoS نمایه شده اند. این مجله که نام بردید متعلق به همان ناشر است. این ناشر ادعا می کند سویسی است ولی بیشتر کار این مجله در چین انجام می شود.
در چین یک ناشر دیگر به نام SCIRP وجود دارد که بیش از 300 مجله دارد ولی حتی یک مجله ان در نمایه های معتبر پذیرفته نشده است. به نظر می رسد ایندکس های معتبر از کم اعتبار بودن این ناشر اطلاع داشته و از نمایه کردن مجلات ان خود داری می کنند.در ایران متاسفانه چنان چه مجله ای زود مقاله ای را قبول کند می گویند کم اعتبار است. این موضوع تنها به مجلات اوپن تکست محدود نمی شود و بسیاری از مجلات معروف منتشر شده توسط ناشران قدیمی نیز مشمول این حرف و حدیت ها شده اند. مثلا زمانی مجله زیر
International Journal of Advanced Manufacturing Technology
یک ماهه پذیرش می داد انقدر پشت این مجله حرف دراوردند که سردبیر مجله نیز متوجه شد و الان به ندرت کسی از ایران می تواند در این مجله مقاله چاپ کند.
دوستان بادقت نسبت به مجلات نظر بدهید سیاه کردن و بد نام کردن مجلات کار سختی نیست ولی تبعات این کار اگر با دقت صورت نپذیرد برای جامعه علمی جبران ناپذیر است.
البته این که مجله ای مقاله بی محتوا را راحت چاپ کند و به دنبال کسب درامد از این طریق باشد هم به کشور صدمه می زند و باید جلوی ان را گرفت.
بی ناممن مقاله ای را به این مجله فرستادم. مقاله ای که برای همایش بین المللی تهیه کرده بودم. ۲ روز بعد از ارسال به من پیام داده شد که که اگر میخواهید مقاله شما به چاپ برسد باید ۱۵۰۰ فرانک و یا معادل دلاری ان را پرداخت کنید. بنظرم این مجله روند داوری معتبری ندارد. و برای سر کیسه کردن است. البته نمی دانم همچین مجله ای چرا در نمایه های معتبر نمایه میشود
بی نامدوست عزیز شما اشتباه متوجه شدید. من هم برای این ژورنال مقاله سابمیت کردم و در همون ایمیل اول این مبلغ ۱۵۰۰ فرانک رو مطرح کردن اما نگفتن که ۱۵۰۰ فرانک بده و مقاله ات رو پذیرش می کنیم، گفتن بدونید که اگر مقاله شما پذیرفته بشه برای چاپش باید این مبلغ رو بدید. الان بسیاری ژورنال های معتبر T&F هم اپن اکسس هستند و برای چاپ مقاله مبلغ قابل توجهی دریافت می کنند.
ایندکس هایی که این مجلات رو بررسی می کنن به کیفیت مقالات توجه دارند و الکی نیست که این ژورنال هم ایمپکت فکتور ۵ ساله اش بالای ۱.۸ شده. هر جا پای پول بیاد وسط لزوما کیفیت قربانی نمیشه.
binamمن مقالات ایرانی این مجله را بررسی کردم، همه انها بی کیفیت هستند. این مجلات برای سرکیسه کردم جهان سومی ها است.
بی ناماین مجله به لیست سیاه دانشگاه شهید یهشتی اضافه شد. همانطور که قبلا گفته شد این مجله استاندارد های یک مجله معتبر را رعایت نمیکند.
کاربرظاهرا دانشگاه شهید بهشتی این مجله را در لیست مجلات سیاه خود قرار داده است. بد نیست در این سایت معیارهای ارزیابی را بیان کنید. چه کسی آنها را به صورت مستمر ممیزی می کند؟ چه سطح تحصیلاتی دارد؟ چگونه شواهد را کنار هم می گذارد؟ و چگونه حاصل تلاش محققان بسیار را به یک باره بی ارزش می کند. دانشگاه شهید بهشتی در حالی بیش از ده هزار مجله اوپن تکست را در لیست سیاه خود قرار داده که قریب به اتفاق این مجلات در نمایه اسکوپوس قرار داشته و دانشگاه ها بر اساس مقالات مستخرج از این مجلات در کنار سایر مجلات سیستم سنتی ارزیابی می شوند.
بی نامبا سلام و احترام
کامنت ها را خواندم و به سایت مجله هم سر زدم. مجله پایداری در سال 12 شماره چاپ میکند و هر شماره شامل 150 مقاله است. یعنی سالانه حدود 1800 مقاله چاپ میشه. کمی هم توجه به زمان ارسال و چاپ کردم که حدودا 80 درصد کمتر از 45 روز بوده است. بنظر من دانشگاه شهید بهشتی حق داشته است این موارد را هم مد نظر قرار دهد.
کاربربا سلام
بررسی سریع مجله دلیلی بر بی اعتبار بودن آن نمی شود. تعداد مقالات زیاد هم دلیل موجهی برای بی اعتبار کردن آن نمی شود. اگر قرار بر این باشد بسیاری از مجلات السویر بیش از 20 هزار مقاله در یک سال چاپ می کنند و مدت زمان بررسی آنها نیز زیاد نیست. پس باید آنها نیز در سیاهه قرار گیرند. به عنوان مثال موارد زیر را نگاه کنید
Expert Systems with Applications
Journal of Cleaner Productionمن فکر می کنم مدیر این سایت به خاطر خوش خدمتی از ناشران مشهور پول دریافت می کند و دانشگاه شهبد بهشتی هم آلت دست این آقا شده است.
در سال 2018 این مجله تا کنون 1833 مقاله از نویسندگان بیش از 100 کشور به چاپ رسانیده که تنها 14 مقاله آن مربوط به ایرانی ها است! بر اساس یک نمونه کوچک 14 تایی از 1800 مقاله این مجله در لیست سیاه قرار گرفت. این یعنی مدیریت بیش از 100 کشور دنیا هالو تشریف دارند و این وب سایت می تواند بر اساس تنها یک نمونه کوچک نسخه یک مجله معتبر را بپیچد. خدا واقعا عاقبت این مردم را به خیر کند. اگر به اعداد و ارقام من شک داشتید کد ای اس اس ان این مجله را در اسکوپوس جستجو کنید.
بازنگری در دیدگاه پس از چند ساعت:
با سلام
من از ابتدایی که دانشگاه شهید بهشتی اقدام به تهیه لیست سیاه نمود در جریان آن بودم. این لیست به سال ها قبل بر می گردد یعنی آن زمان که آقای Jeffrey Beall اقدام به انشار لیست سیاه نمود. این دانشگاه یک نفر کارشناس را مامور کرد که هر ناشری که اسمش در لیست این فرد بود را یکی یکی انتخاب و نام مجلات آنها را در لیست به اصطلاح سیاه قرار دهد. در تهیه این لیست هیچ کار پژوهشی نشده است و به نظر من هیچ اعتبار خاصی ندارد. دانشگاه شهید بهشتی تمامی اعتبار خود را در گرو لیست آقای Beall گذارده است و در آن نام هزاران مجله معتبر و بعضا (Q1) دیده می شود. اگر این دانشگاه به صورت مسولیت مداری کار خود را انجام داده بود ضوابط خود را در سایت خود اعلان می نمود. پیشنهاد من به تمامی دانشگاهیان محترم این است که در اعتبار سنجی مقالات بدون توجه به این نوع لیست ها مبنای کار خود را به محتوای علمی مقاله, داشتن نمایه های معتبر و شاخص های معتبر علمی قرار دهند.کاربر: …بد نیست در این سایت معیارهای ارزیابی را بیان کنید…
وبسایت ضریب تاثیر صرفا منعکس کننده نمایه ها است. پرسش درخصوص معیارهای ارزیابی را از دانشگاه شهید بهشتی استعلام کنید.
لیکن بنظر میرسد دلیل قرارگیری مجلات متعلق به انتشارات MDPI در لیست نامعتبر دانشگاه های شهید بهشتی و آزاد اسلامی(علوم و تحقیقات) نظیر (Sustainability و Energies)، حواشی های متعدد ایجاد شده در سال 2014 درخصوص یغماگر (predatory) بودن مجلات این ناشر و مستندات ارائه شده توسط Jeffrey Beall است.
کاربر: … من فکر می کنم مدیر این سایت به خاطر خوش خدمتی از ناشران مشهور پول دریافت می کند و دانشگاه شهبد بهشتی هم آلت دست این آقا شده است…
کامنت شما برای یادگار بماند.
javadایرانیان کم این مجله دلیل بر اعتبار بالای مجله نیست. من پیشنهاد میکنم یکی از مقالات ایرانی را مورد بررسی قرار دهیم تا ببینیم واقعا اوضاع از چه قراره؟
shahmardiمتاسفانه خیلی از بچه ها بغیر هزینه های تحقیق و احتملا ترجمه مقاله، 10 میلیون تومان پول انتشار در نشریه را از دست داده اند.
آیا راهکاری برای اعتراض به دانشگاه شهید بهشتی دیده نشده است!؟
جمشیداین مجله تنها مجله نشریه MDPI نیست که در لیست سیاه آنها قرار گرفته است. بلکه تمامی مجلات با نمایه های آی اس آی و با ضریب IF بالای این ناشر در این لیست قرار گرفته اند.
در کشور ایالات متحده آمریکا بعضی دانشگاه ها به محققین خود اکیدا توصیه می کنند تا تنها و تنها در انتشارات اوپن اکسس مقالات خود را نشر دهند. دلیل آن هم شانس بیشتر استناد شدن مقالات و ارتقای رتبه دانشگاه است. ظاهرا یک مقاله اوپن اکسس شش برابر شانس بیشتر برای استناد شدن دارد تا یک مقاله که در مجله سنتی به چاپ می رسد. انشاالله دست اندرکاران کشور با ارائه راه کارهای مناسب در عین حال که جلوی سو استفاده عده ای سود جو که با انتشار مجلات بی محتوای سعی در درامدزایی صرف دارند را می گیرند به محققین این فرصت را بدهند تا با انتشار مقالات خود در مجلات خوب اوپن اکسس زمینه ارتقای دانشگاه های کشور را فراهم سازند.
تاریخ در مورد عملکرد مسولین دانشگاه شهید بهشتی قضاوت خواهد کرد.
کاربرلینک زیر اطلاعات آخرین ضرایب ایمپکت فاکتور مجلات این ناشر را نشان می دهد
http://www.mdpi[dot]com/about/announcements/1335
قضاوت را به همکاران پژوهشی دانشگاه ها می سپاریم که آیا این مجلات باید سیاهه شوند و یا در اولویت تشویق چاپ قرار گیرند
shahmardiاگر کسی مقاله خوب و در سطح ای اس ای داشت به مجله با این هزینه بالا(140000000 ریال) نمی فرستاد. یاحداقل به مجلات دیگه که اپن اکسس بودن ارسال میکردند. درضمن من مقالات ایرانی را مطالعه کردم اصلا در حد ای اس ای نیستن. نمیشه با یه رتبه بندی ساده ای اس ای پاپ کرد که…
محمد قدسیمردم مقاله را با پرداخت هزینه به محله اوپن می فرستند تا شانس بیشتری برای استناد داشته باشد. در خارج از ایران هزینه چاپ مقاله را دانشگاه می پردازد مضاف بر ان که به محقق هم پاداش پرداخت می شود. ایرانی ها از همه لحاظ فقیر شده اند از نظر مالی از نظر فرهنگی….
جوادمن در خارج از کشور(کانادا) تحصیل میکنم. در رابطه با کیفیت مجله نمیتوانم اظهار نظر کنم ولی این مجله نسبت به سایر مجلات مشابه هزینه فوق العاده زیادی را دریافت میکند. هزینه ان انقدر بالا است که استاد راهنمای بنده ارسال مقاله به این مجله را دیوانگی توصیف کرد
مسلمسلام
مقاله ای برای این مجله فرستادم و برای چاپ از من تقاضای پول کردم
برای همین از دانشگاه تهران استعلام گرفتم که پاسخ دانشگاه این بود:
با سلام و احترام
به استحضار می رساند که به علت پولی بودن نشریه و همچنین مراحل داوری نشریه در دستور کار کمیته اعتبار سنجی نشریات بین المللی می باشد لذا تا اعلام نشدن نتیجه بررسی نشریه در کمیته اعلام نظر نخواهد شد
ايمان روستاباسلام و احترام،
من واقها نميتونم بفهمم كه دانشگاه شهيد بهشتي بر چه اساسي ناشر MDPI كه واقعا يكي از موفق ترين ناشران بوده رو در ليست سياه خودش قرار داده؟!!!!
قبلا پيگير شدم كه جواب دادن چون اين ناشر براي چاپ مقالات پول ميگيره، توي ليست سياه قرار گرفته. ايا واقعا اين استدلال درستي هست؟!
ايا بايد اينقد سطحي قضاوت كرد و مجلاتي با اعتبار بشيار بالا را در ليست سياه قرار داد؟
ايا واقعا فكر كرده ايد كه چاپ مقاله در اسن سري مجلات كار ساده اي است؟!من به عنوان يك عضو هيات علمي از مسولان محترم دانشگاه شهيد بهشتي عاجزانه خواهش ميكنم كه در تصميمشون تجديدنظر كنن.
ايا بايد مجله Theoretical and applied Climatology رو هم كه براي چاپ مقالات اوپن اكسس بيش از ٢٥٠٠ دلار پول ميگيره هم در ليست سياه قرار بديم؟
ايا بايد سري مجلات AGU مربوط به انجمن ژيوفيزيك امريكا هست رو بدليل دريافت حق چاپ بالاي ٢ هزار دلار هم در ليست سياه قرار بديم؟
و همينطور ساير مجلاتي كه ميشناسيم.
من واقعا منتظر يه توجيح منطقي از طرف بزرگواراني كه اين ناشر واقعا موفق رو در ليست سياه دانشگاه شهيد بهشتي قرار دادن هستم.
ايا مقالات ضعيفي رو اين ناشر به چاپ رسونده؟!!! كه قطعا جواب نه هست. چون واقعا چاپ مقاله توي اين مجموعه كه بشياري از مقالاتش هم جي سي ار هستن بسيار سخت هست و مقالات تاپ ميتونن اجازه انتشار رو پيدا كنن.
اميدوارم كه با تجديدنظر در اين تصميم بتونيم شاهد تصميمات مبتني بر منطق و با در نظر گرفتن همه جوانب باشيم.
سربلند باشيد.
هيات علمي دانشگاه يزد
0917190****
ايمان روستاباسلام
اين پاسخي بسيار منطقي هست.
مجله اوپن اكسس دقيقا يعني همين.ممنون
ايمان روستادوست عزيز
با عرض معذرت، اين استدلال شما اصلا صحيح نيست.
بنده هم مقالات اوپن اكسس دارم و هم غير اپن اكسس، هيچ فرقي ندارن. فقط محلات اوپن مقاله رو در زمان كمتري چاپ ميكنن كه اين امتياز بسيار خوبي براي نويسنده هست. به هيچ وجه نميشه بر اساس هزينه چاپ مجلات رو قضاوت كرد.موفق باشيد
ايمان روستاباسلام،
همينطور بسياري از مجلات AMS
AGU
T&F
و مجلات زياد ديگه.اي كاش كه بتونيم تصميماتي كه روي بخشي از جامعه تاثير ميذاره رو با تعمق بيشتري بگيريم. اي كاش
مهدیمن در این ژورنال مقاله چاپ کردم و لطفا بی انصاف نباشیم
مهدیجالبه من کمتر از ۳ ماهه در این ژورنال چاپ کردم و در این مدت کم ۲ تا سایتیشن خورده
-
نویسندهنوشته ها